از گریس پایه سدیم به عنوان یک روانکننده و ضد اصطکاک در بسیاری از بخش های مختلف صنعت استفاده می شود و مانع خرابی قطعات شود. تاریخچه تولید گریس های پایه سدیم مانند گریس کلسیم به سال 1845 میلادی برمیگردد. در واقع گریس های سدیمی اولین بار در سال 1845 میلادی از ترکیب چربی حیوانی و سدیم در کشور انگلستان تولید شده است
معایب استفاده از گریس سدیم چیست؟
استفاده از گریس پایه سدیم میتواند چندین ایراد اشته باشد. در ادامه به برخی از این معایب ها اشاره میکنیم:
1- حساسیت به رطوبت: گریسهای پایهی سدیم معمولاً بسیار حساس به آب هستند. این یعنی در محیطهایی که رطوبت بالا دارند، این نوع گریس ممکن است خصوصیات خود را از دست بدهد و کمتر موثر باشد.
2- دمای کاری کم: گریسهای پایهی سدیم معمولاً در دماهای پایینتری نسبت به دیگر انواع گریس عملکرد مناسبی دارند. بنابراین، در شرایطی که دما بسیار بالا میرود، این نوع گریس ممکن است نتواند به خوبی عمل کند.3- عمر کوتاه: گریسهای پایهی سدیم معمولاً عمر کوتاهتری نسبت به دیگر انواع گریس دارند. این یعنی باید بیشتر و مرتبتر آنها را تعویض کنید، که ممکن است هزینهبر و زمانبر باشد.
4- عدم سازگاری با بعضی از مواد: برخی از گریسهای پایهی سدیم با بعضی از پلاستیکها یا الاستومرها سازگار نیستند. این میتواند باعث آسیب به تجهیزات یا مکانیزمهایی شود که از این مواد ساخته شدهاند.
5- حل شدن در برخی از محلولها: گریسهای پایهی سدیم ممکن است در برخی از محلولها، مانند انواع مختلف اسیدها، حل شوند. این میتواند باعث کاهش عملکرد گریس و ایجاد مشکلات در تجهیزات شود.
مشکلات در کاربرد:
بعضی از گریسهای پایهی سدیم ممکن است در کاربردهای خاص، مانند آببندی، مشکلاتی ایجاد کنند. برای مثال، اگر از گریس پایهی سدیم برای آببندی استفاده شود، ممکن است باعث تشکیل بلورها و کاهش کارایی آببندی شود.
مزایای استفاده از گریس سدیم چیست؟
قابلیت استفاده تا دمای تقریبی 100 درجه سانتیگراد
سفت بودن
چسبندگی قابل قبول
مقاوم در برابر زنگ ضدگی